2 ¹ Potem, po czternastu latach, udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając z sobą także Tytusa*. ² Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia* I przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się powagą, [by stwierdzili], czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno. ³ Ale nie zmuszono do poddania się obrzezaniu nawet Tytusa, mego towarzysza*, mimo że był Grekiem. ⁴ A było to w związku z tym, że na zebranie weszli bezprawnie fałszywi bracia, którzy przyszli podstępnie wybadać naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas ponownie pogrążyć w niewolę. ⁵ Na żądane przez nich ustępstwo zgoła się jednak nie zgodziliśmy, aby dla waszego dobra* przetrwała prawda Ewangelii. ⁶ Co się zaś tyczy stanowiska tych, którzy się cieszą powagą - jakimi oni dawniej* byli, jest dla mnie bez znaczenia; u Boga nie ma względu na osobę - otóż ci, co są uznani za powagi, nie polecili mi oddawać czegokolwiek. ⁷ Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych - ⁸ Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan ⁹ i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, ¹⁰ byleśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.